நடை வியாபாரி

 அதிகாலையில் 

சூரியனை..

உசுப்பிவிட்டே

புறப்படுவான்.

புன்னகையை

அணிந்துகொண்டு..

பொழுது விடிந்து விட்டதாக

கூவி கூவி அழைப்பான்.

வட்டிக்கு வாங்கியதை

கூப்பாடு போட்டே விற்பான்.

பேரம் பேசும்போது

பாரம் குறைவதற்கும்..

வராத வேளைக்கு

வரச்சொல்லி 

கேட்பவர்களுக்கு

வந்த விலைக்கும்..

கொடுப்பான்.

மதிய வேளை

உணவு உண்ண

இவன் பார்ப்பது 

நேரத்தை அல்ல

அடர்ந்த மரத்தைத் தான்.

இவன் இறக்கி வைப்பது

கூடையை மட்டுமல்ல

தலையில்..

தூக்கி சுமந்த 

சூரியனையும் தான்.

தெருத் தெருவாய்

சுற்றும் தன்னைச்

சொல்வதாக கருதுவதாலோ

என்னவோ..

நாய்கள் ஜாக்கிரதை

பெயர் பலகைகளை

தாங்கி நிற்கும்

பெரிய வீடுகளின்

வீதிகளுக்கு

இவன் செல்வதில்லை

பத்து ரூபாய்க்கு

இவன் சில்லரையில்லை

நாளை தாங்கமா

என சொல்லும்போது 

இரண்டு ரூபாய்

சில்லரை தர முடியாமல்

இரண்டு சாக்லெட்டைத்

திணிக்கும் 

பல்பொருள் அங்காடியின்

கதை இவனுக்கு தெரிவதில்லை.

இவனிடம்..

வறுமை வசதியாக

இருந்தாலும்..

இவன்

தன்மானத்தை

வறுமைக்கு விற்றதில்லை

இரக்கப்பட்டு

இவனுக்கு

விடுப்பு கொடுக்க

மழை அவ்வபோது

தரையிறங்கும்..

இது தெரியாமல்

பிழைப்பில் 

மண்ணள்ளி போடுவதாய்

இவன் அதை திட்டுவதுமுண்டு.

இலக்கில்லா பயணத்தால்

அசதியின்..

ஆக்ரமிப்பில்

துவளும்போது

இவனை கைத்தாங்கலாய்

வீட்டிற்கு..

அழைத்து செல்வது

வானத்து நிலவுதானாம்.

நடை வியாபாரி.

👣👣👣👣👣👣

நயினார்.